Efe: Oldu. Isındın mı biraz?
Aslı: Hmm.. İyi böyle.
Efe: Oh ya, sonunda bir yalnız kalabildik. Su yok, arıza yok (), arayan yok, soran yok.. Sadece ikimiz varız. ()
Aslı: Cık. Üçümüz varız.
Efe: Ne? Kim var?
Aslı: Sen.. Ben..
Efe: Tamam..
Aslı: Bir de.. Battaniye.. (Aslı Efe'nin yanağına bir öpücük kondurur. )
Canım.
Efe: Sen iste ben bu battaniyeyi Fizan'a gönderirim.
(Sonra tam da birbirlerini öpeceklerken Kapı çalar! )
Efe: Lan bu kim ya.. (Kapıyı açmaya gider.) Aaa! Baba? Abi?
Metin: N'aber Efe?
Salih: İyi akşamlar oğlum.
(Aslı hemen battaniyeyi ortadan kaldırır.)